(meervoud Teda) is een Hamietisch volk in het bergland van Tibesti; ook in Tripolis, Bornoe en Kanem vindt men zelfstandig levende groepen. Het gehele aantal wordt geschat op ca 10 000.
Er is veel Negerbloed opgenomen; de taal is echter Hamietisch, hoewel ook weer sterk vermengd met Negerwoorden en zinswendingen. Een deel van het volk nomadiseert met de kudden schapen, geiten en kamelen, een ander deel woont in de dalen van het Tibesti-bergland en verbouwt dadels, tarwe, gerst enz. Overigens weten wij zeer weinig van dit volk, aangezien zij vreemde inmenging in hun zaken niet dulden en het bezwaarlijk zo niet gevaarlijk is als Europeaan onder hen te verkeren.Lit.: E. Behm, Land und Volk der T., in: Petermanns Mitt. Erg. Heft 8 (1864); G. Nachtigall, Die T., in: Zeitschr. d. Ges. f. Erdkunde in Berlin (1870); Idem, Sahara u. Sudan (1899); J. Ferrandi, Le centre africain français (Paris 1930); E. Fanter, Labia, der Amazonenstaat der Tebbu (1933).
