van Bulgarije, Byzantijns geschiedschrijver (Euboea ca 1050-in Bulgarije 1107), studeerde bij Psellos te Constantinopel. Hij werd gouverneur van prins Constantijn, zoon van keizer Michaël VII Doekas (1071-1078), later bevorderd tot metropolitis van Bulgarije.
Hij heeft veel werken nagelaten, waarvan die over exegese de beste zijn. Helderheid en juist gebruik van woorden karakteriseren deze werken, geschreven op verzoek van keizerin Maria, die betere bijbeluitleg vroeg. Zijn rhetorische werken bevatten een voordracht voor zijn leerling Koninklijke opvoeding en een andere tot keizer Alexios Comnenos gericht, zomede verschillende preken ter gelegenheid van kerkelijke feesten. Zijn briefwisseling, vooral met geestelijken, is een bron van kennis over kerk en maatschappij in zijn tijd.Bibl.: uitg. bij Migne, Patrol. Graeca 123-126.
