Italiaans schilder (Florence ca 1310-1366), was leerling van Giotto, bij wie hij zich, vooral in zijn vroege werk, aansloot. Later maakte hij zich echter meer van Giotto’s kunst vrij.
Enerzijds volgde hij de meer realistische opvatting, die in zijn tijd reeds begon door te breken, anderzijds was er een sterke mystieke trek in zijn werk. Dit laatste vond mede wel zijn oorzaak in zijn omgang met de mysticus Fra Simone Fidati. Taddeo Gaddi gaf voor het eerst een nieuwe opvatting van het avondmaal in zijn fresco in S. Croce te Florence door Judas afzonderlijk te plaatsen, vóór de tafel.
Madonna’s van de meester zijn o.a. te Berlijn (1334 gesigneerd) en te Florence in de Uffizi (1355 gesigneerd). Zijn hoofdwerk vormen de fresco’s in de Baroncelli-kapel in S. Croce te Florence met de geschiedenis van Maria.Lit.: A. Venturi, Storia dell’Arte Italiana (dl V, 1907); R. van Marle, The Development of the Italian Schools of Painting, III (1924); M. Wehrmann, F. G. (Gymn.
Progr. Stettin 1910).
