worden ondergebracht bij de Oerdieren of Protozoa. De naam Suctoria slaat op het bezit van zuigstaafjes of suctellen, waarmede ze hun prooi kunnen uitzuigen.
Men vindt vertegenwoordigers van deze diergroep in zoet-, brak- en zeewater. Het zijn meest vastzittende vormen, gesteeld of ongesteeld. Enkele vertegenwoordigers echter leven in het plankton.De naam Acineta, ,,onbeweeglijke”, eigen aan een geslacht der Suctoria, maar ook wel gebruikt in plaats van de naam Suctoria, is eigenlijk niet juist. Onbeweeglijk zijn de dieren niet. De suctellen kunnen heen en weer bewogen worden en uit en in geschoven, een kloppende vacuole is aanwezig als excretie-orgaan, en knoppen kunnen gevormd worden, die zich een tijdlang door middel van trilhaarkransen kunnen voortbewegen. Deze knoppen worden ook wel embryonen genoemd en bij het afstoten van deze embryonen kunnen heftige plasmacontractics plaats hebben. Deze als knop afgesnoerde embryonen gelijken door hun bezit van trilhaarkransen zeer veel op ciliaten. De Suctoria zijn evenals de Ciliata in het bezit van een micro- en macronucleus (een generatieve en vegetatieve kern). Het is op grond hiervan en het ciliëndragende jeugdstadium, dat men verwantschap ziet tussen de Suctoria en de Ciliata of afgietseldiertjes. Nergens anders, noch in het dierenrijk, noch in het plantenrijk, vindt men het bezit van een macro en micronucleus.
Zij voeden zich met ciliaten, diatomeeën en andere zeer kleine organismen uit het plankton. Waarschijnlijk wordt door de suctellen een toxine afgescheiden waardoor de prooi verlamd wordt.
DR A. G. VORSTMAN.
