Nederlands militair (Breda 1 Nov. 1872 - ’s-Gravenhage 6 Febr. 1943), kwam in 1888 op de K.M.A., werd in 1892 2de luitenant der Artillerie, was van 1900-1905 leraar K.M.A. en werd in 1928 generaal-majoor en divisiecommandant. In 1929 werd hij Chef van de Generale Staf.
Tot luitenant-generaal bevorderd (1930), ging hij in 1934 met pensioen. Gen. Seyffardt behoorde tot de oudere, Duitsgezinde officieren in het Ned. Leger. Na zijn ontslag was hij lid van het Verbond voor Nat. Herstel, later van de N.S.B.
In Juli 1941, na het uitbreken van de Duits-Russische oorlog, werd hij, op verzoek van Seyss-Inquart, leider van het nieuw opgerichte Ned. Vrijwilligerslegioen voor de strijd aan het Oostfront. Hij werd door de verzetsbeweging omgebracht.
