Nederlands scheikundige (Rotterdam 20 Aug. 1847 - Wassenaar 8 Jan. 1933), was van 1887-1905 hoogleraar in de organische chemie aan de Polytechnische School te Delft, daarna van 1905-1907 aan de Technische Hogeschool aldaar, aan welker totstandkoming hij een belangrijk aandeel had.
Zijn onderzoekingen, ten dele in samenwerking met W. A. van Dorp, hebben vooral betrekking op organische stikstofverbindingen (imiden en isoimiden) en andere organisch-chemische en technische problemen (kina-alkaloïden, chinoline- en lepidine-derivaten enz.).
Lit.: Chem. Weekblad 24 (1927), blz. 426; Levensber, in Rec. trav. chim. des Pays-Bas 53 (1934), p. 433.
