(Hebr.: Sopherim = schrijvers) noemde men in de eerste eeuwen vóór en na Chr. de Joodse schriftverklaarders en leraren der Wet, die sedert Ezra en de „mannen van de grote vergadering” tot taak hadden de Heilige Schrift te interpreteren, de Wet voor de practijk uit te werken, haar door zelfstandige bepalingen voor overtreding te beschermen en ook de mondelinge leer voortgang te doen hebben. In het Nieuwe Testament worden zij meestal samen genoemd met de Farizeeërs als de godsdienstige leiders van het volk en de autoriteiten van de Wet.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
