(Grieks: σκεπτϱον, skeptron = staf) was oorspronkelijk een lange staf, die tot steun diende, daarna echter gewoonlijk een korte staf, meest van ivoor of goud, die door koningen als teken van hun waardigheid werd gevoerd. In Rome droegen triumferende veldheren en keizers een met een adelaar versierde staf.
Het doen dalen van de scepter was in de Middeleeuwen een teken van de vorstelijke genade en het kussen daarvan een blijk van onderwerping.
