Engels historicus (Ropley, Hants., 4 Mrt 1829 - Sevenoaks 23 Febr. 1902), behaalde de graad van dr juris te Edinburgh en van dr philosophiae te Göttingen; hij werd eerst docent te Oxford, maar verloor zijn betrekking, omdat hij niet rechtzinnig genoeg was. In 1877 werd hij professor in de nieuwe geschiedenis aan Kings College te Londen (tot 1885).
Het hoofdwerk van zijn leven betreft de geschiedenis van Engeland in de 17de eeuw (hij was een nakomeling van Cromwell). Het onderscheidt zich door buitengewone getrouwheid aan de bronnen en door zijn objectiviteit, niet door zijn stijl. Bijzonder is zijn manier om alle delen van het Engelse leven in zijn verhaal te betrekken en zowel de politieke als de godsdienstige factoren op te sporen en te beschrijven. Hij was redacteur van de Engl.
Hist. Review, 1891-1901.Bibl.: History of England from the accession of James I to the Outbreak of the Great Civil War, 10 dln, 1863-1882; History of the Great Civil War, 4 dln, 2de dr., 1893; History of the Commonwealth and of the Protectorate, 3 dln, 1884-1901; Oliver Cromwell, 1901; The last years of the Protectorate, 2 dln, 1909.
Lit.: A. W. Shaw, A bibliography of the historical works of Dr Greighton, Dr Stubbs and Dr S. R.
G. (1903); H. B. Learned, S. R.
G. (1902); R. G. Usher, Critical Study of the method of G. (Washington University Studies, III, II, no 1 (1915); G. H.
Firth in Quarterly Rev. dl CXGV. (1904).
