Portugees schrijver (Viseu, Beira Alta, 13 Sept. 1885), nam na zijn studietijd deel aan de revolutionnaire bewegingen die de stichting der republiek voorafgingen. Deswege werd hij gevangen genomen en later verbannen.
Hij vestigde zich te Lausanne, alwaar hij zijn studie voortzette en promoveerde te Parijs in de letteren. Na de uitroeping van de Republiek keerde hij naar Portugal terug en werd leraar aan het Camões-Gymnasium tot 1917, toen hij bibliothecaris werd van de Nat. Bibliotheek te Lissabon. Zijn Mónica heeft hem tot een der meest vooraanstaande schrijvers van zijn land gemaakt. Zijn critieken en artikelen op taalgebied in O Seculo zijn steeds belangrijk.Bibl.: A via sinuosa; Terra do demo; Filhas de Babilónia (1925); Estrada de Santiago (1922); Andam faunos pelo bosque (1926); O homem que matou o diabo (1930); A batalha sem fim (1932); As 3 mulheres de Sansão (1932); Maria Benigna (een boek dat grote opgang heeft gemaakt); É a guerra; Cavaleiro de Oliveira; Alemanha ensanguentada; Quando ao gavião cai a pena; Aventura maravilhosa de D. Sebastião, rei de Portugal, depois da batalha com o Miramolim, enz.
Lit.: W. Giese, in: Arch. f. d. Studium neuerer Sprachen und Lit. CLIV (1928).
