omvat alle werkwijzen waarmee een document, d.i. een geschreven of gedrukte tekst, een prent, een tekening, een foto e.d., niet alleen gereproduceerd, maar tevens in oplagen vermenigvuldigd kan worden. Het begrip reprografie is ontstaan door verruiming van het begrip documentreproductie*, waarbij men denkt aan een reproductie in één of enkele exemplaren, een fotografie, een fotocopie, een lichtdruk.
Verschillende apparaten voor documentreproductie hebben zich echter tevens tot vermenigvuldigingsmachines ontwikkeld, waarmee men oplagen van de reproductie vervaardigt en daarmee kwam de documentreproductie op het terrein der drukkerijen, voor zover deze bij de illustratiedruk eveneens reproducties vermenigvuldigen. Dit zijn dus ook vormen van reprografie.De boekdruk of typografie valt er buiten, want wel is waar is dit een vermenigvuldigingsmethode maar geen reproductie, want de druk ziet er heel anders uit dan het origineel document: het manuscript. Evenzo valt de documentreproductie er buiten, waar men bij de reproductie blijft staan en van de vermenigvuldiging afziet. Of men deze grens altijd scherp zal trekken zal nog moeten blijken. Naast de typograaf en de fotograaf kent men thans de reprograaf.
