is de naam van een volksbeweging in Zuid-Afrika die zich ten doel stelt de bestendiging van de Afrikaner-traditie door economische rehabilitatie van het Afrikaner volk. De beweging ontstond uit de geestdrift van het „eeuwfeestjaar” 1938, toen de hoeksteen van het Voortrekkermonument werd gelegd.
De geestelijke vader was ds J. D. Kestell, de „Hoofdleider” is dr N. Diederichs. De bond wil de koopkracht, de werkkracht en de kapitaalkracht van de Afrikaners organiseren, om zodoende de Afrikaners weer het rechtmatig aandeel in het economisch leven van de Unie te verzekeren. In zijn eerste jaren bestreed hij mede het „arme blanken-vraagstuk” dat sindsdien door de industriële ontwikkeling tijdens Wereldoorlog ll verdwenen is.
Zich aanpassend bij de toenemende verstedelijking van de Afrikaners, tracht de Reddingsdaadbond hen juist in het stedelijk bedrijfsleven vaste voet te doen krijgen. Ook aan arbeidsscholing en sociale toestanden van Afrikaner-arbeiders wijdt de bond zijn aandacht.Lit.: T. E. Dönges, Die toekoms van die R.D.B. in ons Ekonomiese Lewe (Bloemfontein 1943).
