Italiaans stadje in de provincie Salerno met ca 700 inw. (in de 11de eeuw 36 000 inw.) is gelegen ten N.O. van Amalfi. Het bezit een in 1087 gestichte en in 1786 gerestaureerde Romaanse dom San Pantaleone, alsmede de hierna genoemde paleizen.
Van 1086-1618 was Ravello bisschopszetel. Uit de Normandische tijd, toen Ravello een grote bloei kende, zijn vele schone bouwsels en sculpturen, deels van Moorse makelij, over.Ravello is een plaats, waar de invloed van de Siciliaanse Arabische kunst nog te zien is aan haar monumenten van de 11de tot de 13de eeuw, o.a. de Palazzi la Marre en Rùfolo, beide uit de 13de eeuw. De 11de-eeuwse Dom is in de 18de eeuw verbouwd, maar bezit nog de bronzen deuren, gegoten door Barisano van Trani (1179). In de Dom staat de preekstoel van 1272, met prachtige mozaïeken versierd. Op de preekstoel staat een merkwaardige vrouwenkop uit de 12de eeuw, die waarschijnlijk de kerk symboliseert. Eveneens uit de 11de eeuw is de kerk S. Giovanni del Toro, die een serie fresco’s uit de 13de en een met mozaïeken versierde preekstoel bezit.
