Nederlands schilder (Haarlem, ged. 24 Mei 1619 - 19 Mei 1668), leerling van zijn vader Paulus Joosten(s) en van Frans Hals, Pieter Verbeeck en Jan Wijnants, wiens landschappen hij wel stoffeerde, werkte korte tijd te Hamburg bij Evert Decker, was voorts waarschijnlijk in de Zuidelijke Nederlanden en Frankrijk, maar woonde verder te Haarlem. Hij legde zich speciaal toe op landschappen met ruiters en volksscènes, waarin hij een grote fantasie ontplooide.
Zijn decoratieve zin, zijn blond coloriet en zijn talent voor de weergave van de atmosfeer deden hem invloed hebben op de 18de eeuw. Zijn omvangrijk oeuvre werd toen veel gecopieerd en gegraveerd.Lit.: G. Hofstede de Groot, Beschr. und krit. Verz. der Werke der holl. Maler des 17. Jahrh. II (1908); W. von Bode, Die Meister der holl. und vlam.
Malerschulen (1917); R. Grosse, Die holl. Landschaftskunst 1600-1650 (1925); D. J. Kok, Wahrheit und Dichtung in den Reiter- und Pferdengemälden einiger holl. Maler, diss. (Würzburg 1933).
