Vlaams schrijver (Obbicht 3 Juni 1804-Eeklo 16 Dec. 1879), doctor in de rechten; aanvankelijk te Sittard gevestigd, werd bij de vrede van 1839 tot kantonrechter te Eeklo, in 1840 tot lid der Provinciale Staten van Oostvlaanderen benoemd; van 1848 tot 1860 was hij raadslid der stad Eeklo. Hij was medestichter der Taalcongressen, stichtte zelf in 1848 het blad De Eecloonaer; verder medewerker aan Het Taelverbond, het Brussels blad De Vlaemse Stem en het Nederlandsch letterkundig Jaerboekje van 1846.
Hij drong ook aan op een nauwere toenadering inzake handelsverkeer tussen Noord en Zuid. Als epigoon van H. Conscience is hij vooral bekend als schrijver van Limburgse regionalistische en romantischhistorische volksromans. DR M. RUTTENBibl. (voorn, werken) : De Teuten, eene Zedenschets ui t de XVIIIe eeuw (1844) ; De Drossaert Clercx, eene Omwerking der Teuten in de Limburger Kempen (1845) ; De Bokkenryders in het Land van Valkenberg (1845); Het Meilief van Geleen, Limburgsche Zedenschets onder Fransch Beheer (1858). Zijn verzameld werk verscheen in I878-’8O en in 1884.
