(Peter Henri), Nederlands toneelspeler, regisseur en voordrachtskunstenaar (Amsterdam 3 Febr. i8gi), was oorspronkelijk bestemd voor de handel. In 1916 debuteerde hij echter als declamator.
Het jaar daarop volgde zijn debuut als toneelspeler; van 1918-1924 was Huf verbonden aan de Kon. Ver. Ned. Tooneel, resp. onder Verkade en Royaards. In 1924 ging hij over naar het VereenigdTooneel (Verkade -Verbeek), terwijl hij i93o-’3i aan het Amsterdamsch Tooneel verbonden was, onder directie Verkade - Van Dalsum. Gedurende het seizoen 1931-’32 bleef Huf bij Verkade als lid van het gezelschap Verkade, dat het Amsterdamse Rika Hopper-theater bespeelde.
Het seizoen daarop maakte hij deel uit van de leiding van dit gezelschap, te zamen met Cor Hermus, Frits van Dijk en Hans van Meerten. Na een seizoen van het „Groot Nederlandsch” wijdde hij zich aan andere werkzaamheden — o.a. een bloemlezing der Nederlandse dichtkunst op grammofoonplaten — om in de daarop volgende jaren weer verbonden te zijn aan de Amsterdamsche Tooneelvereeniging. Na Wereldoorlog II was Paul Huf, op Nieuwjaarsdag 1946 in de Amsterdamse Stadsschouwburg, de eerste Thomasvaer na vijf jaren oorlog.Van zijn talloze creaties noemen wij de „Gijsbreght”, Koning Claudius en Polonius in „Hamlet”, Theseus in „Midzomernachtsdroom”, Kalibaan in „Storm”, Brack in „Hedda Gabier”, Overste Picquart in Rehfisch’ „Dreyfus”, Metternich in „L’Aiglon”, Diocletiaan in „Genesius”, de officier van Justitie in „Mary Dugan” en, na Wereldoorlog II, bij het A.T.G. o.a. Malvolio in „Driekoningenavond”. Huf werkte mee aan de officiële Byron-, Goethe- en Vondel-herdenkingen (1924, 1929, 1932).
