Belgisch liberaal staatsman (Brussel 30 Mei 1872 - Weimar 1940-1944), studeerde in de rechten, vestigde zich in zijn geboortestad en genoot er groot aanzien als jurist. Als gezaghebbend leider der liberale partij ijverde hij voor de aanvaarding van sociale wetten en was het Vlaams rechtsherstel niet ongenegen.
Van 4 Febr. tot 30 Sept. 1920 was hij minister van Landsverdediging en ondertekende op 7 Sept. 1920 het fel omstreden Frans-Belgisch militair accoord dat door hem krachtig werd voorgestaan. Herhaaldelijk nadien bekleedde hij het ambt van minister. Kort vóór Wereldoorlog II was hij lid van de ministerraad (16 Apr. 1939 - 5 Jan. 1940). Tijdens deze ambtsperiode beheerde hij tevens, van 18 Apr. 1939 tot 3 Sept. 1939, het ministerie van Justitie dat hem op 5 Jan. 1940 andermaal werd toevertrouwd. Bij het uitbreken van Wereldoorlog II week hij uit naar Frankrijk en volgde de Belgische ministers naar Vichy. Hij overleed in een Duits concentratiekamp te Weimar.
