Duits wijsgeer en socioloog (Baruthe, Silezië i Aug. 1858-Leipzig 30 Sept. 1922), leraar te Breslau, Liegnitz en Jena, in 1897 buitengewoon hoogleraar, was sedert 1918 gewoon hoogleraar te Leipzig, waar hij sociologie en paedagogiek doceerde. Barth is de grondlegger der historische sociologie, die de geschied-filosofie als sociologie wil opvatten.
Hoewel hij de geschiedenis collectivistisch beschouwt, wordt volgens hem de mens door zijn welbegrepen eigenbelang tot een maatschappelijk wezen. Zijn paedagogiek steunt geheel op zijn sociologie, terwijl hij ook de geschiedenis der opvoeding sociologisch heeft onderzocht.Bibi.: Die Geschichtsphilosophie Hegels und der Hegelianen (1890); Die Philosophie der Geschichte als Soziologie (Leipzig I 1897); Die Elemente der Erziehungs- und Unterrichtslehre (Leipzig 1908); Gesch. d. Erziehung in soziol. u. geistesgeschichtl. Beleuchtung (Leipzig 1911).
Lit.: H. Pixberg, Soziologie und Pädag. bei Willmann, Barth, Litt und Krieck (2. Aufl. 1929).
