Sloweens dichter (Vinica, Neder-Krain, 23 Jan. 1878 - Ljubljana, vm. Laibach ii Juni 1949), studeerde te Wenen, werkte als journalist, was van 1912-1913 en van 1920 af dramaturg van de schouwburg te Ljubljana.
Zijn zeer schone verzen, overwegend lyrisch met sterk romantische trekken, maken hem tot een der voornaamste dichters der Zuidslaven.Hij gaf fijne natuurbeschrijvingen, wijsgerige bespiegelingen en een beeld van zijn volk tijdens de onderdrukking door Oostenrijk-Hongarije. Na Wereldoorlog I publiceerde hij 20 jaar lang geen werk als protest tegen de besluiten na de oorlog, volgens welke een deel van Slowenië aan Oostenrijk en Italië kwam. Na Wereldoorlog II begroette hij in geestdriftige verzen de bevrijding en het Rode leger.
Zijn betekenis ligt vooral in zijn stimulerende werking op de Sloweense literatoren en in zijn arbeid voor de ontwikkeling van de Sloweense literaire taal. Hij vertaalde zeer veel uit het Frans, Italiaans en Engels, o.a. io drama’s van Shakespeare.
Bibl.: Gez plan (Over de vlakte, 1904); Samogovori (Gesprekken met mijzelf, 1902); Veronika Deseniska (1924, hist. tragedie in verzen). Werken, 5 dln (Ljubljana 1935-50).
Lit.: Jubilejni zbornik za petdesetletnico Otona Z-a (bundel art., 1928); A. Cronia, O. Z. (Roma 1928); L. Tesnière, Oton Joupantchitch, Poète slovène (Paris 1931; hierin ook vertaalde gedichten); Letopis, Akademia Ljubljana, dl I, 1943 (biogr. en bibliogr.).
