(Franz), Duits literair-historicus (Wenen 28 Oct. 1864-Bonn 29 Dec. 1944), werd in 1897 hoogleraar te Bern, in 1907 te Dresden, en was van 1921 tot 1933 hoogleraar te Bonn. Uitgegaan van Rudolf Haym en Wilhelm Dilthey is hij een van de meest representatieve vertegenwoordigers der moderne literatuurwetenschap, die de betekenis van vorm en idee van het kunstwerk op de voorgrond stelt en tot brede ideeën-historische synthesen gekomen is.
Hij was redacteur van verschillende series publicaties, o.a. van het monumentale Handbuch der Literaturwissenschaft (1923 vlg.) .Bibi.: Goethe und die Romantik (met C. Schüddekopf, 1898); Deutsche Romantik (2 dln, 1908); Vom Geistesleben des 18. u. 19. Jahrhunderts (1911, 2de dr. onder de titel: Vom Geistesleben alter und neuer Zeit, 1922); Friedr. Hebbel und seine Dramen (1913); Die deutsche Dichtung seit Goethes Tod (1919, 5de dr. 1929); Gehalt und Gestalt im Kunstwerk des Dichters (1925); Das Wortkunstwerk (1926); Deutsche Dichtung von Gottsched bis zur Gegenwart, 2 dln (1927-31); Romantisches (1934); Grenzen von Poesie und Unpoesie (1937); Florenz in deutscher Dichtung (1937)
Lit.: Ricarda Huch, Ein Wort über d. Kunst des Erzählens (1916); Vom Geiste neuer Lit.forschung, Festschrift für O. W. (1924).
