heten sedert Willem III van Oranje (1688-1702) de aanhangers van de Engels-Protestantse partij in Ierland, die in 1795, toen de heerschappij der kleine Protestantse minderheid werd bedreigd, politieke verenigingen, de zgn. Oranjeloges, vormden. Na de annexatie van Ierland bij Engeland (de „unie” van 1800) verkregen deze genootschappen allengs groter invloed.
Zij hadden ook in Engeland hun vertakkingen en werden, tegenover de repeal-beweging van O’Connell, centra van heftige strijd tegen al wat Katholiek was en tegen alle vrijzinnige denkbeelden, o.a. tegen de opheffing van de Test-act. Wegens hun agitatie werden de loges door het liberale ministerie Grey in 1832 ontbonden. Orangists noemen zich ook daarna de voorstanders der Engels-Anglicaanse overheersing in Ierland. Hun symbool is de oranje Lilium bulbiferum, die op de gedenkdagen van de slag aan de Boyne en van de landing van Willem III in Torbay wordt gedragen.
