een der belangrijkste grondleggers van het Mahayana-Boeddhisme (z Boeddhisme), werd in de 2de eeuw na Chr. uit Brahmaanse ouders in Zuid-Indië geboren. Uitgaande van de stellingen der Prajnaparamita-literatuur stichtte hij de Madhyamika-school, de leer van het middenpad, waarin, op de grondslag van het universeel betrekkelijke, zowel het extreme nihilisme als het extreme realisme verworpen werd en ten slotte zelfs de identiteit van de sansara met het nirvana geproclameerd werd.
De belangrijkste werken die op zijn naam staan zijn: 1. de Prajnaparamita-fastra;
2. de Müla-madhyamika-sastra, waarop door acht grote wijsgeren, o.a. door Nagarjuna zelf, door Candrakirti en Gunasri commentaren werden geschreven;
3. Sunyatasaptati;
4. Vigrahavyavartani, waarin de logica als kenmiddel der absolute werkelijkheid bestreden wordt. Zoals het geval is met alle grote stichters van godsdiensten en sekten bestaan er ook omtrent de geboorte en het leven van Nagarjuna vele wonderbaarlijke verhalen en legenden. Zijn voornaamste leerling en opvolger was de Ceylonees Aryadeva. z Indië, Indische filosofie, en Boeddhisme.
Lit.: M. Walleser, Die mittlere Lehre (Madhyamika Sastra) des N. (Heidelberg 1911); E. Lamotte, Le Traité de la Grande Vertu de Sagesse deN. (Mahaprajnaparamita Sastra) I-II (Louvain 1944-1949).
