Italiaans schrijver, oriëntalist en politicus (Palermo 7 Juli 1806 - Florence 16 Juli 1889), voerde als Siciliaan jarenlang strijd tegen de Bourbonse koningen voor de autonomie van zijn eiland; hij moest in 1842 in ballingschap naar Frankrijk gaan, en bekeerde zich onder invloed van Mazzini en Cavour tot de idee van een Italiaanse eenheidsstaat. Zijn voornaamste werk is in 1842 verschenen: Un periodo delle istorie siciliane del secolo XIII, (volg. dr. onder de meer bekende titel: Storia del Vespro siciliano, ge ed.
Milano 1886, 3 vol.) (geschiedenis van de Siciliaanse vesper uit 1282); voorts schreef hij Catechismo politica siciliano (1839) en Storia dei Musulmani in Sicilia (I854-’73).Lit.: B. Marcolongo, Le idee politiche di M. A. in: Archivio storico siciliano, dl 36 (1911), blz. 190-240; A. d’Ancona, Carteggio di M. A., 3 vol. (1896-1907); Centenario della nasciia di Amari, voll. 2 (Palermo 1910); H. Derenbourg, Opuscules d’un arabisant (Paris 1905).
