Duits oriëntalist, baanbreker op het terrein der Noordsemietische epigrafiek (Plock 7 Jan. 1868 — Göttingen 13 Nov. 1928), was 1895 privaat-docent te Kiel, 1908 hoogleraar te Greifswald en sinds 1916 hoogleraar te Göttingen. Zijn betekenis is gelegen op het terrein van de Phoenicische, Punische enz. opschriften en op dat van de letterkunde van de gnostische secte der Mandaeërs.
Bibl.: Handb. d. nordsemit. Epigraphik (2 dln, Weimar 1898); Ephemeris f. semit. Epigraphik (3 dln, Giessen 1902-1915); Das Johannisbuch d. Mandaer (2 dln, Giessen 1905-1915); Ginza der Schatz odej das grosse Buch der Mandaer (Giessen 1925). Autobiografie: Auf rauhem Wege, Jugenderinn. eines deutschen Professors (Giessen 1927).
