(Hans David), (vroeger Jorck), graaf (sinds 1814), Pruisisch veldmaarschalk (sedert 1821) Potsdam 26 Sept. 1759 - Klein-Oels, bij Breslau, 4 Oct. 1830), was van 1781-1785 in Nederlandse dienst en streed als zodanig 1783-1784 tegen de Engelsen in Indië. Hij maakte de veldtocht van 1806 mee en werd in 1811 gouverneur-generaal van Oost-Pruisen.
Een scherp tegenstander was hij van de hervormingen van vom Stein, von Hardenberg en Gneisenau. In 1812 commandeerde hij het Pruisische hulpleger van Napoleons „grote leger” tegen Rusland en op de terugtocht sloot hij 30 Dec. met de Russen op eigen gezag de Neutraliteitsovereenkomst bij Tauroggen (z Pruisen, geschiedenis). Daarna werkte hij met vom Stein mee bij de nationale opstand in Oost- en West-Pruisen, maakte de veldtocht van 1813 en die van 1814 mee en kreeg daarna het opperbevel in Silezië.Lit.: J. G. Droysen, Das Leben des Feldmarschalls Grafen Y. v. W. (2 dln, 1851-’52, herdr. 1934) ; W. von Vosz, Y. (1906); V. Zwehl, Der Gegensatz zwischen Y. und Gneisenau (1914).
