(1) noemt men die mensen, die van de geboorte af hun linkerhand bij voorkeur gebruiken voor het verrichten van handelingen. Het percentage der linkshandigen varieert van 2-4 pct.
De oorzaak dezer bijzonderheid brengt men in verband met het feit, dat bij linkshandigen de rechterhersenhelft de zitplaats biedt aan de centra voor het woordbegrip en woordbeeld (spraakcentra). Deze centra zijn bij rechtshandigen inde linkerhersenhelft gelegen. Bekend is verder het feit, dal linkshandigheid veelal, in de jeugd althans, met stotteren is gecombineerd. Een voldoend gefundeerde verklaring voor deze feiten ontbreekt voorlopig nog.(2, wapenkunde) dient ter aanduiding van wat wij in het dagelijks leven als rechts beschouwen, terwijl daar rechts het gewone begrip van links weergeeft. Dit vindt zijn verklaring hierin, dat wij bij de beschrijving van een wapen of een onderdeel daarvan niet geacht worden te staan tegenover het wapen, doch met het gezicht naar dezelfde kant gekeerd. Het is de drager van het schild, die het vóór zich houdt, of van de wapenrok, die de zijde aangeeft. Bij de beschrijving van een wapen in niet heraldische werken zal men daarom goed doen, door aan de woorden rechts en links toe te voegen „heraldisch” of de niet-technische termen links en rechts te gebruiken.
