Duits journalist en schrijver (Berlijn 9 Jan. 1890-Hendas, Zweden, 21 Dec. 1935), van Joodse afkomst en zoon van een koopman, studeerde rechten te Berlijn en Genève en promoveerde te Jena in 1915 op Die Vorbemerkung aus 1179 BGB und ihre Wirkungen. Vooral na Wereldoorlog I toonde hij zich een scherp satiricus (pseudoniemen Theobald Tiger, Ignaz Wrobel, Peter Panter en Kaspar Hauser) in tijdschriftartikelen en boeken met radicaal-socialistisch-pacifistische strekking. Van 1927-’33 (23ste-29ste jg.) was hij redacteur van het bekende tijdschrift Die Weltbühne die hij eerst samen met Siegfried Jacobsohn, en na diens dood samen met de Nobelprijswinnaar Carl van Ossietzky leidde.
Na de vestiging van het Hitlerregime, dat hem zijn Duits staatsburgerschap ontnam (1933), woonde hij o.a. in Parijs en maakte korte tijd later een eind aan zijn leven. Zijn boeken werden op 10 Mei 1933 door de S.A. in Berlijn verbrand; na Wereldoorlog II zijn zij weer aldaar herdrukt.Bibi.: Rheinsberg, ein Bilderbuch für Verliebte (Berlin 1912); Der Zeitsparer, Grotesken (Berlin 1913, ps. I. Wrobel); Fromme Gesänge (Charlottenburg 1919, id.); Träumereien an preuss. Kaminen (Charlottenburg 1920, ps. P. Panter); Ein Pyrenäenbuch (Berlin 1927, id.); Mit 5 PS (Berlin 1927); Deutschland, Deutschland über alles (Berlin 1929); Das Lächeln der Mona Lisa (Berlin 1928); Schlosz Gripsholm (Berlin 1931); Lerne lachen ohne zu weinen (Berlin 1931). Na de oorlog herdrukt in bloemlezingen: Gruss nach Vorn; Na und —?; Zwischen Gestern und Morgen (Hamburg 1952).
