( Latijn Critias), Athener (ca 460 v. Chr. - 403 v.
Chr.), zoon van Kallaischros, oudoom van Plato, uit een aanzienlijk en rijk geslacht geboren. Na de verovering van Athene door Lysander (404 v. Chr.) keerde hij uit verbanning terug en werd in het college der Dertig Tyrannen gekozen. Hij was een der invloedrijkste en radicaalste, maar ook meest gehate van dezen. Theramenes werd door hem aangeklaagd en door zijn toedoen ter dood veroordeeld. Toen de Atheense democraten uit Thebe onder leiding van Thrasybulus tegen de Dertig oprukten, sneuvelde Kritias bij Munichia. Ook als dichter, redenaar en wijsgeer is hij bekend. Van zijn werken zijn slechts brokstukken bewaard gebleven. Plato laat hem optreden in zijn Timaeus, Kritias, Charmides en Protagoras.Bibl.: Die Fragmente der Vorsokratiker, Gr. u. Deutsch. v. H. Diels, 5de dr. II (Berlin 1935), p. 371-399.
Lit.: A. v. Blumenthal, Der Tyrann K. als Dichter u. Schriftsteller (1923).
