worden zij genoemd, die de oligarchische regering vormden van Athene, nadat de stad in 404 v. Chr. door de Spartanen veroverd was.
Voornaamste figuren waren Kritias en Theramenes. Per phyle waren er drie. Zij bezaten alle executieve macht en alle initiatief op het gebied van wetgeving en rechtspraak. De Volksvergadering werd uitgeschakeld, de Raad aan handen en voeten gebonden. Alle magistraten worden door hen benoemd. Na acht maanden van schrikbewind viel het regime onder de slagen van Thrasybulus en de zijnen. Verder worden ook de Romeinse legeraanvoerders, die zich onder keizer Gallienus (260 n. Chr.) als tegenkeizers opwierpen, met die naam aangeduid. In werkelijkheid waren zij slechts ten getale van 18.Lit.: P. Cloché, La restauration démocratique à Athènes (Paris 1915).
