(Koero Sjiwo, Kuro Suvo, Kuro Siwo, „blauw zout”) is de naam, die de Japanners geven aan de diepblauwe, warme compensatiestroom, die, als uitvloeisel van de Noordaequatoriale stroom, in de Noordpacifische stromingskring ten Z.O. van Formosa ontstaat en tussen dit eiland en de Rioekioe-eilanden door in de Oostchinese Zee komt om deze grotendeels weer door de Van Diemenstraat (ten Z. van de Japanse eilanden) te verlaten en de oostkusten van Japan te volgen tot ca 350 N.Br. Daar verlaat hij de kust in N.O. richting en wordt door de heersende winden als Koerosjiodrift, Westenwinddrift of Noordpacifische drift naar de kusten van Noord-Amerika gestuwd.
Tegen de Japanse kusten aan kan de dagelijkse snelheid van de Koero Sjio wel 60-70 zeemijlen (d.i. ca 2,5 zeemijl per uur) bedragen (z zeestromen).
