is de naam van het bondgenootschap tussen Tsjechoslowakije, Roemenië en Zuid-Slavië, welke landen zich op initiatief van dr Benes* nauw aaneensloten. Na oorspronkelijk in de jaren 1920 tot 1922 zich door een viertal onderlinge verdragen van wederkerige hulp tegen niet-uitgelokte aanvallen van Hongarije en Bulgarije te hebben verbonden, kwamen zij geleidelijk tot een zeer nauwe samenwerking op politiek, financieel en economisch gebied.
Nadat zij op 21 Mei 1929 in een conferentie te Belgrado een algemeen arbitrage- en verzoeningsverdrag hadden gesloten, maakten zij de onderlinge band nog enger door op 16 Febr. 1933 te Genève het zgn. Organisatieverdrag (Pacte d’ Organisation de la Petite Entente) te sluiten, waardoor de Kleine Entente het karakter van een statenbond aannam. Bij dit verdrag werd een permanente raad ingesteld, bestaande uit de ministers van buitenlandse zaken van de partijen of speciale vertegenwoordigers, als leidend orgaan van de gemeenschappelijke politiek (art. 1). Deze raad, waarvan de beslissingen met eenstemmigheid zouden moeten worden genomen, zou ten minste driemaal per jaar vergaderen (artt. i en 2). Elk enigszins belangrijk politiek accoord of economisch verdrag met politieke gevolgen, door één van de leden met derden-staten te sluiten, moest de eenstemmigheid van die raad verwerven (art. 6). Een economische raad met adviserend karakter werd opgericht (art. 7), terwijl de permanente raad nog andere organen in het leven zou kunnen roepen (art. 8). De gemeenschappelijke politiek zou worden beheerst door de internationale verdragen, als Volkenbondsverdrag, Kellogg-pact, Locarno-verdragen enz. (art. io). Door het toetreden in 1934 van Roemenië en Zuid-Slavië tot de Balkanen tente (z Balkanschiereiland, Balkanbond), eveneens opgericht met het doel, door handhaving van de status quo in het Zuidoosten van Europa, de Europese vrede te bevorderen, werd de invloed van de Kleine Entente nog belangrijk vergroot. Tijdens een conferentie te Bied op 21 en 22 Aug. 1938 werd een regeling getroffen tussen de Kleine Entente en Hongarije. Wereldoorlog II heeft aan het bestaan van het verbond een einde gemaakt.MR L. V. LEDEBOER
Lit.: A. Mousset, La Petite Entente (2de dr., Paris 1923); R. Machray, The Little entente (London 1929); J. Opoèensky, Umsturz in Mitteleuropa. Der Zusammenbruch Österreich-Ungarns und die Geburt der Kleinen Entente (Hellerau bij Dresden 1931); F. Codresco, La Petite Entente (2 dln, Paris 1933); B. Saritch, La Petite Entente facteur de paixen Europe (Paris 1933); M. A. Antonesco, La Petite Entente et l’équilibre européen (Rev. intern, frang. du droit des gens, Juni/Sept. 1938).
