richting in de Duitse eenheidsbeweging, die Oostenrijk uit de Duitse Bond wilde verwijderen en een bondsstaat onder Pruisens leiding begeerde. Dit streven mislukte nog tijdens het Frankforter Parlement, doordat Frederik Willem IV van Pruisen de Duitse keizerskroon weigerde.
De Noordduitse bond, zoals die onder Bismarck’s leiding in 1866 tot stand kwam en het Duitse rijk van 1871 (z Duitse Rijk, geschiedenis) beantwoordde niet geheel aan de wensen der Klein-Duitsers, omdat zij gehoopt hadden, dat Pruisen in de nieuwe staat zijn zelfstandigheid zou opgeven en deze zodoende een liberaler karakter zou dragen. De Kleinduitse ideeën hebben ook de Duitse historiografie sterk beïnvloed, speciaal bij Droysen, von Sybel en bovenal von Treitschke (z Groot-Duitse Richting).Lit.: Groszdeutsch-Kleindeutsch, Stimmen aus der Zeit von 1815-1914 (1922); Fr. Meinecke, Weltbürgertum und Nationalstaat (7de dr., 1928).
