(Latijn: Calypso), in Homerus’ Odyssea V, nimf, dochter van Atlas, die Odysseus na zijn schipbreuk op haar eiland Ogygia ontving en hem de onsterfelijkheid beloofde, als hij bij haar bleef. Hij wilde echter naar zijn vaderland terugkeren.
Toen Zeus na 7 jaar Hermes zond met het bevel aan Kalypso om Odysseus te laten gaan, hielp zij hem bij de bouw van een vlot, waarmee hij vertrok. Volgens sommigen is Kalypso in oorsprong een heerseres van het rijk der doden.Lit.: H. Güntert, K. Bedeutungsgeschichtl. Untersuchungen auf dem Gebiete d. indogerm. Sprachen (1919).
