Pools literairhistoricus (Biala in Littauen 17 Jan. 1821 Warschau 3 Nov. 1870), studeerde aan de universiteit te Petersburg en werd hoogleraar en bibliothecaris te Warschau. Hij was er tevens redacteur van de Dziennik Warszawski en heeft zich als geschiedschrijver en literair criticus een blijvende naam verworven.
Hij schreef verschillende monografieën en boekbeoordelingen, met betrekking tot de geschiedenis der letterkunde, in Poolse tijdschriften. Zijn geschiedkundige werken onderscheiden zich door degelijkheid, hoewel sommigen hem verwijten, dat zij een eenzijdige, ultramontaanse strekking hebben. Wij noemen daarvan: Królewicze Biskupi (1851) (bisschoppen van koninklijken bloede), een belangrijke bijdrage tot de Poolse kerkgeschiedenis; verder Panowie niemiecky na dworze Stanislawa Augusta (1852) , waarin het leven van Duitse groten aan het hof van den laatsten koning van Polen wordt beschreven. Zijn geschiedenis der Poolse letterkunde (Historya literatury polskiej, 2 dln, 1861; 2de dr. 1877) geeft blijk van een zelfstandig, hoewel dikwijls partijdig oordeel. Uit zijn nagelaten papieren verscheen de Historyapierwotna Polski (4 dln, 1878), een geschiedenis van Polen tot aan de 12de eeuw. Zijn verzamelde werken verschenen van 1877-1882 in ii dln.
