Spaans filoloog (Zaragoza 7 Jan. 1864-Madrid 1 Jan. 1927), was hoogleraar in de Latijnse taal en letterkunde aan de Universidad Central te Madrid. Hij ontplooide een buitengewone activiteit als publicist, ook en vooral buiten het terrein van zijn universitaire werkzaamheden.
Zijn omvangrijkste publicatie is de Historia de la lenguay literatura castellana in 14 dln (Madrid 1915-1922), die ook de Spaansamerikaanse letterkunde behandelt. Het werk moet, evenals bijna alle andere van deze geleerde, met enige voorzichtigheid geraadpleegd worden. Verder vermelden wij La lengua de Cervantes, 2 dln (Madrid 1905-1906), dat een spraakkunst en een woordenboek van de taal van de Quijote biedt. El Lenguaje is een reeks van twaalf studies op het gebied van de taalwetenschap (1901-1914), waarin soms zeer bedenkelijke leerstellingen verkondigd worden. Zo ziet Cejador in woorden van onmiskenbaar Latijnse oorsprong gaarne een Baskische grondvorm.
Hij heeft ook enige oude Spaanse teksten uitgegeven in de reeks „Clasicos Castellanos”, o.a. Lazarillo de Tormes.Lit.: J. Cejador y Frauca, Recuerdos de mi vida (obra póstuma), prólogo de R. Pérez de Ayala (Madrid 1927), met bibliogr.
