(Eisenberg 11 Sept. 1681 - Halle 31 Juli 1741), rechtsgeleerde van grote vermaardheid, was hoogleraar in de wijsbegeerte en de rechten te Halle, vervolgens te Franeker (1723), daarna te Frankfort a.d. O. (1727) en ten slotte weer te Halle (1733).
Zijn beoefening der wijsbegeerte en zijn uitgebreide kennis der oude talen, oudheden en geschiedenis maakten hem tot de belangrijkste Duitse rechtshistoricus uit de 18de eeuw. Hoofdzakelijk echter legde hij zich toe op het Romeinse en het Duitse recht; zijn werken over het Romeinse recht werden ook buiten Duitsland bekend.Bibl.: Antiquitatum romanarum jurisprudentiam illustrantium syntagma (1719); Elementa juris civilis secundum ordinem Institutionum (1725); Elementa juris civilis secundum ordinem pandectarum (1727); Historia juris romani et germanici (1733); Elementa juris Germanici (1736). Zijn zoon Johann Christian Gottlieb (Halle 1718 - Sagan 1791) heeft zich verdienstelijk gemaakt door het uitgeven van onderscheiden werken van zijn vader, zoals Opera omnia (8 dln, Genève 1744) en Antiquitates germanicae jurisprudentiam patriam illustrantes (3 dln, 1774).
Lit.: Stintzing-Landsberg, Gesch. d. deutschen Rechtswiss., blz. 182 w.; F. Frensdorff, in: Zeitschr. f. Rechtsgesch. German. Abt., dl 29 (1908), blz. 15 vv.
