(Reubell), Frans politicus (Colmar 8 Oct. 1747 - 23 Nov. 1807), was oorspronkelijk advocaat, van 1789-1791 lid van de Nationale Vergadering en van 1792-1795 van de Nationale Conventie. Na Thermidor* behoorde hij tot het Comité* de Salut Public, als hoedanig hij met Siéyès de Vrede van ’s-Gravenhage met de Bataafse Republiek sloot (1795).
In hetzelfde jaar kwam hij in de Raad van 500 en in het Directoire. Daarin zette hij de „politiek der natuurlijke grenzen” door en trachtte hij zich tevergeefs tegen Bonaparte’s politiek in Italië te verzetten. In Mei 1799 werd Rewbell als directeur door Siéyès vervangen en na Brumaire trok hij zich uit de politiek terug.
