of Jahel (Hebreeuws: „steengeit”) was volgens het Bijbelverhaal in Richt. 4 : 17-22 de echtgenote van de Keniet Heber, die zich (blijkens vs. 11) van zijn stamgenoten had afgescheiden en in noordelijk Palestina had gevestigd. Op verraderlijke en wrede wijze vermoordt zij de Kanaänietische veldoverste Sisera in zijn slaap, nadat deze op zijn vlucht voor de Israëlieten (onder Debora en Barak) in haar tent bescherming had gezocht.
In de overoude zegezang van Debora (Richt. 5 : 24 w.) wordt haar daad met dichterlijke bewoordingen geprezen. Wij krijgen door dit verhaal een kijk op maatschappelijke en huiselijke toestanden en op wilde hartstochten in een ruw en bloeddorstig tijdperk.Lit.: P. Heinisch, Geschichte des A. T. (Bonn 1949); M. Noth, Geschichte Israels (Göttingen 1950).
