(Grieks: Isaios), in de canon opgenomen Attisch redenaar, afkomstig uit Chalcis op Euboea, werkzaam van ca 390 tot ca 350 v. Chr.
Daar hij geen burger van Athene was, kon hij niet in het openbaar optreden en moest hij zich tot het onderricht in de rhetoriek beperken (waarschijnlijk was Demosthenes zijn leerling) en als logograaf optreden. Zijn specialiteit waren erfeniskwesties. Tien volledige redevoeringen zijn bewaard.Uitg.: tekstuitgave van Th. Thalheim (Leipzig 1903). Met Eng. vert. v. E. S. Forster, in: Loeb Library 1927, m.
Franse vert, van P. Roussel, in: Collection Budé, 1922, commentaar van W. Wyse (Cambridge 1904). Duitse vert. d. K. Müncher, in: Zeitschr. f. vergl.
Rechtswiss. XXXVII (1920). Lexicon: W. A. Goligher e.a., Index to the Speeches of L, in: Hermathena LI (1938) - LXIX (1947).
Lit.: F. Blass, Die att. Beredsamkeit II 2(i8g2), 486-577; W. W. Baden, The Principal Figures of Languages and of Thought in I. (Baltimore 1906); R. C. Jebb, Attic Orators (1893).
