(Izadk; Hebreeuws: „hij lacht”, d.w.z. „(God) is gunstig gezind”), de tweede der bijbelse aartsvaders, de zoon van Abraham en Sara. Hij zou door zijn vader, die gehoorzaamde aan een bevel van God, op de berg Moria geofferd worden, maar werd door een wonder Gods gered (Gen. 22).
Evenals Abraham wordt hij als een nomadenvorst voorgesteld. Uit zijn huwelijk met Rebekka werden geboren Esau, de stamvader der Edomieten, en Jakob, die der Israëlieten.
