is het verlof van de kerkelijke overheid dat iets „gedrukt worde”. Dit verlof hebben alle Katholieke schrijvers, ook de leken, nodig, wanneer zij willen uitgeven:
a Bijbelteksten of Bijbelstudies;
b. boeken, die over godgeleerdheid, kerkgeschiedenis, kerkelijk recht, zedeleer of een godvruchtig onderwerp handelen;
c. vrome prenten, met of zonder gebeden. Bevoegd tot het verlenen van het imprimatur is de bisschop van de schrijver of van de uitgever of van de drukker; een eventuele weigering van de ene mag niet aan de tweede of derde verzwegen worden. Het imprimatur is eerder een negatieve dan een positieve goedkeuring en wil enkel zeggen, dat de censor niets vond dat in strijd is met geloof of zeden. Voor sommige uitgaven is een verlof van de H. Stoel zelf vereist. De geestelijken hebben een verlof van hun bisschop nodig, ook wanneer zij over niet-kerkelijke dingen schrijven; kloosterlingen moeten daarbij nog de toestemming verkrijgen van hun eigen hogere overheid.
