Nederlands scheikundige (Dordrecht 13 Jan. 1882), studeerde te Leiden, alwaar hij in 1911 promoveerde tot doctor in de chemie. Na enige jaren te Amsterdam als scheikundige werkzaam te zijn geweest bij het Departement van Financiën, werd hij in 1916 benoemd tot hoogleraar in de organische en propaedeutische chemie aan de Universiteitte Groningen.
Zijn onderzoekingen en die van zijn leerlingen betreffen vnl. de structuur en eigenschappen o.a. van gesulfoneerde organische zuren, van organische zwavel-, selenium- en siliciumverbindingen en van sulfanilamide-derivaten en van „gevulde” moleculen.
