leider der aristocraten in Syracuse, bracht in 424 v. Chr. de Sicilianen er toe op het congres te Gela een onderlinge vrede te sluiten, waardoor de twist tussen hun steden voor enige tijd bijgelegd en de inmenging van Athene voorkomen werd.
Toen in 415 de oorlog tussen Athene en Syracuse toch uitbrak (z Peloponnesische oorlog), dankten de Syracusanen de overwinning aan zijn verdedigingstactiek en aan de hulp van de Spartaan Gylippos*. Later hielp hij de Spartanen tegen Athene, doch werd bij Cyzicus door Alcibiades verslagen (410) en uit zijn ambt ontzet. Hij streed verder in dienst der Perzen in Klein-Azië en Griekenland, trachtte in 407 naar Syracuse terug te keren, maar werd gedood. Zijn partijgenoot Dionysius* I bemachtigde in 405 de tyrannie in Syracuse en huwde Hermokrates’ dochter.
