(1) (shire), graafschap in het W. van Engeland, met op 2181 km2 (1948) 124000 inw., bestaat uit een vlakte, welke door de Wye, die in de Severn uitmondt, wordt doorstroomd en die rechts de Monnow en links de Lugg met de Arrow en de Fromie opneemt. Aan de randen liggen heuvelachtige gebieden, zoals in het Z.W. de Hatterelketen en in het O. de Malvemhills.
De grond is er in het algemeen zeer vruchtbaar: 15 pct is als bouwland en 62,1 pct als grasland in gebruik; natuurlijke weiden nemen slechts 8,1 pct van de oppervlakte in en 7,4 pct is bos. De zomer is er warmer, doch de winter vaak kouder dan andere delen van West-Engeland, door de ingesloten ligging. Rundvee vormt het voornaamste deel van de veestapel; de schapenhouderij is hier van minder betekenis. Behalve granen, vooral haver, tarwe, gerst en suikerbieten, verbouwt men hier in dit door het bergland van Wales beschermde dal en heuvelland veel hop. Na Kent is Hereford het belangrijkste hopteeltgebied van Engeland. Verder zijn er uitgestrekte boomgaarden, vooral van appels, zodat er veel cider vervaardigd wordt.
De bodem bevat enig ijzer en marmer. Behalve handschoenenfabrieken in de hoofdstad en in Leominster, zeilmakerijen en touwslagerijen in Ledbury en enige weverijen van grove linnen stoffen, is er weinig industrie.Lit.: G. W. and J. H. Wade, Herefordshire (London 1930); S. Wright, Holidays at H. (Hereford 1933); Herefordshire, the Western Gate of Middle England, ed. by A. Mee (London 1938); W. Howse, Historie Hereford (Hereford 1947).
(2) hoofdstad van het Engelse graafschap Herefordshire, in een vruchtbare streek aan de Wye en aan het Gloucesterkanaal, is de zetel van een bisschop en bezit, behalve resten van haar ommuring en vele oude huizen, een in 1079 gestichte, doch vnl. in de 14de eeuw gebouwde kathedraal. De plaats werd in 1189 stad en telt thans (1948) 32 150 inw. Er is vnl. fabricage van cider en handschoenen; verder handel in landbouwproducten, waaronder hop.
Lit.: E. A. Foord, H. and Tintem (1925).
