Zweeds schrijfster (Stockholm 28 Nov. 1718 Lugnet, bij Skokloster, 29 Juni 1763), zocht na een kortstondig huwelijksgeluk troost in studie en literatuur. Nadat zij zich te Stockholm gevestigd had, gaf zij een poëtisch jaarboek uit, Qwinligit Tankespel af en Herdinna i Narden, waarin herderspoëzie voorkomt naast moraliserende artikelen.
Zij werd lid van de letterkundige vereniging Tankebyggarorden, onder de aangenomen naam Uranie, werkte mee aan de dichtbundels van deze vereniging Vara Jarsök (1753-1756), waarin men ook voor de rechten der vrouw opkwam, en was de ziel van de eerste Zweedse literaire salon. Haar werken uit deze tijd staan sterk onder invloed van Voltaire en van Rousseau. Zij neemt deel aan literaire polemieken en verdedigt in een leerdicht Fruntimrets försvar tegenover Rousseau de rechten van de vrouw. Na een ongelukkige liefdesgeschiedenis in het laatst van haar leven schreef zij evenals in haar jeugd meer lyrisch gestemde verzen, waarin zij als een van de eersten in de Zweedse literatuur openhartig haar innigste gevoelens uitspreekt.Bibl.: Den sörgande turturdufvan (1743); Andeliga Skaldeqväden (1758); Samlade Skrifter (1921).
