Engels diplomaat en schrijver (Teheran 21 Nov. 1886), studeerde te Oxford; van 1909-1929 was hij werkzaam in de diplomatieke dienst; sedert 1931 verscheidene jaren lid van het parlement voor de Labour Party ; van 1941-1946 was hij directeur van de B.B.G. Hij is getrouwd met de schrijfster Victoria Sackville-West.
Zijn betekenisvol literair werk draagt het stempel van zijn cosmopolitische cultuur en toont een scherp waarnemingsvermogen en voortreffelijke compositie. Het voornaamste deel is van historische aard; de grote kracht van Nicolson is de biografie.Bibl.: romans: Some People (1927); Sweet Waters (1932); Public Faces (1932); The Desire to Please (1943). Biografieën: Paul Verlaine (1921); Tennyson (1923); Byron: The Last Journey (1926); Lord Caraock (1930); Gurzon: The Last Phase (1934); Dwight Morrow (1935): Benjamin Constant (1949). Historisch: Peacemaking (1933); The Congress of Vienna (1946). Essays: Small Talk (1937); Marginal Comment (1939); Comments 1944-1948 (1948).
