(1) is oorspronkelijk de naam voor een muziekinstrument bestaande uit een aantal op een draaiende as bevestigde gestemde glazen schalen, die door een vochtig voorwerp aangeraakt tot trilling werden gebracht in navolging van zingende glazen vingerkommen. Deze glasharmonica maakte in de 18de eeuw een grote opgang, mede dank zij de belangrijke verbeteringen, aangebracht door Benjamin Franklin*.
In de eerste helft van de 19de eeuw geraakte het instrument snel in vergetelheid. De naam ging over op de mondharmonica en op de trekharmonica, tegenwoordig accordeon* genaamd.(2). In het orgel wordt een nauw gemensureerd fluitregister van 8 voet wel harmonica genoemd.
