graaf, Italiaans toneelschrijver (Rome 28 Oct. 1776-Napels 31 Oct. 1834), is een der zeer weinigen die nog in de periode van het Romantisme de traditie der comédies van Goldoni levendig hielden; hij is onbetwist de gelukkigste na-Goldoniaan, maar ontleent zijn invloeden dan ook niet alleen aan zijn grote voorganger (die naar het woord van de juist om deze tijd Italië bezoekende Gogolj door een ieder uit het hoofd werd geleerd, waardoor het Italiaans toneel „dor en leeg” was geworden), maar vooral aan de „Commedia dell’arte” en aan Molière. Giraud, man van sanguinisch temperament, verbond aan een ongewone kennis der theatertechniek een fors-satirische, heftige en plebeïsche inslag.
Zijn beste blijspelen, die zich bewegen tussen de klucht of opera-buffa (Don Desiderio disperato per eccesso di buon cuore) en de insnijdende uitbeelding van een gebruik en van een maatschappij-in-ontbinding (L’ajo nell’imbarazzo, II galantuomo per transazione), zijn naast zijn satires in verzen, die niet zelden vulgair aandoen doch meestal van sterk maatschappelijk bewustzijn getuigen, een kostbaar document omtrent het Romeinse leven in de laatste, de vervalperiode van het pauselijk bewind.MR H. VAN DEN BERGH
Bibl.: Commedie scelte di Giov. Giraud con uno studio critico d. P. Costa (Roma 1903).
Lit.: P. Costa, Roma e G. Giraud, in: „Roma”, I, 1923.
