Vooraleer naar de plaats der terechtstelling gevoerd te worden kreeg de ter dood veroordeelde een stevige maaltijd, rijkelijk met wijn en bier overgoten, „beulen-” of „galgenmaal” of,, Johannesminne”, zoals de volksmond het noemde, in de gevangenis opgediend, waaraan de biechtvader deelnam. Op het schavot of onder de galg bood de beul hem nog een laatste beker wijn aan, „der goden minne” genoemd.
Een overblijfsel is thans nog het gebruik om aan de ter dood veroordeelde onmiddellijk voor de terechtstelling een krachtdrank of een sigaret aan te bieden.Lit.: L. Mackensen, Henkersmahl und Johannesminne (Zeitschr. Sav. Germ.
Abt., dl. 44, p. 318, 1924); J. Schrijnen, Sint Jans Minne; folkloristische studie (Limburgsch Jaarboek, VII, 1901); M. van de Velde, Sint Jans Minne (Eigen Volk, jg. I, 1940, p. 206).
