Hongaars politicus (Kosice 6 Jan. 1897 - Boedapest 12 Mrt 1946), was 19151935 beroepsofficier en richtte, na als majoor gepensionneerd te zijn, de nat.-soc. „Partij van de Hongaarse wil” op. In Oct. 1937 werd de partij verboden en Szálasi werd veroordeeld tot 3 jaar gevangenisstraf wegens poging tot omverwerping van de staat.
In Sept. 1940 door amnestie weer vrijgekomen, werd hij leider van de „Pijlkruiserpartij”, die in 1939 was opgericht als voortzetting van de in 1938 gestichte „Hongaristenbeweging”. Tijdens Wereldoorlog II oefende hij een levendige nat.-soc. activiteit uit. Toen op 15 Oct. 1944 Horthy een mislukte poging deed, tot een beëindiging van de oorlog voor Hongarije te komen, werd onder Duitse druk SzAlasi tot minister-president benoemd. Horthy trad daarop af en op 3 Nov. werd Szálasi uitgeroepen tot „Leider der Natie”. Veel gezag heeft zijn regering niet meer gehad, daar het grootste deel van het land weldra door de Russen bezet was. Tijdens Duitslands ineenstorting viel hij in handen van de Amerikanen; hij werd door dezen uitgeleverd aan de Hongaarse communistische autoriteiten, die hem doodschoten.
